To unikalny w Europie dawny zbór luterański, zbudowany przy wale wiślanym w 1923 roku przez kolonistów, wyznawców kościoła ewangelicko-augsburskiego – menonitów. Świątynia obecnie służy parafii rzymskokatolickiej. Kościół drewniany, o konstrukcji słupowo-ramowej. Jednonawowe wnętrze nakrywa dwuspadowy dach z wieżyczką dzwonnicy na kalenicy. Nad frontowymi drzwiami wejściowymi daszek snycerskiej roboty z bogato wycinanymi detalami. Wyposażenie kościoła pochodzi z okresu jego wybudowania. Obecnie wyremontowany obiekt wpisany jest na listę zabytków stanowi ważne świadectwo historii i kultury osadnictwa niemieckiego na tych terenach.
