Kościół powstał zapewne z XVII wieku, a dzisiejszą formę otrzymał w XIX wieku, w latach 1900–1903 dodano nowe prezbiterium i zakrystię oraz kruchtę. Kościół posiada konstrukcję zrębową jest orientowany. Zaliczany do odmiany późnośredniowiecznego kościoła mazowieckiego. Dachy kryte blachą z sygnaturką z latarnią na kalenicy. Jednonawowe wnętrze nakryte zostało płaskim stropem. W prezbiterium zachowana polichromia z 1930 roku. Z wyposażenia uwagę zwraca drewniana neogotycka chrzcielnica, ołtarz główny z 1900 roku oraz barokowe ambona z rzeźbą przedstawiającą Boga Ojca w zwieńczeniu i kropielnica z miedzi.
