Kościół wzniesiony w 1854 roku, drewniany, po II wojnie światowej (1964) przeszedł gruntowny remont. Świątynia o konstrukcji zrębowej, nakryta dwuspadowym dachem blaszanym, na którego środku znajduje się niewielka sygnaturka, a w zachodniej części wznosi się kwadratowa wieża z hełmem namiotowym wspartym na czterech filarkach. Wnętrze trójnawowe z wydzielonym, prosto zamkniętym prezbiterium, po którego bokach znajdują się zakrystia i loże kolatorskie w górnej kondygnacji. Wewnątrz znajduje się ołtarz główny z XVII-wiecznym obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem i dwa boczne.
