Kościół wzniesiony przez wiernych w tajemnicy przed ówczesną władzą państwową w 1884 roku, w miejscu starej kaplicy. Orientowany, konstrukcji zrębowej, wzniesiony na planie krzyża łacińskiego z prezbiterium, zamkniętym trójbocznie i zakrystią od północy. Po bokach nawy znajdują się dwie kaplice, a na kalenicy dachu czworoboczna wieżyczka na sygnaturkę z ośmioboczną ażurową latarnią. Wnętrze świątyni jednonawowe, nakryte drewnianym stropem belkowym. Nad kruchtą znajduje się chór muzyczny z prospektem organowym z końca XIX wieku. Wyposażenie utrzymane w neobarokowej stylistyce, pochodzi z 2. poł. XIX wieku. Obok świątyni usytuowana jest drewniana dzwonnica konstrukcji słupowej z 1884 roku.
