Najstarszy zachowany drewniany kościół w stolicy, wybudowany prawdopodobnie w roku 1534 z fundacji królowej Bony. W roku 1602 król Zygmunt III Waza nadał bernardynom okoliczne ziemie i świątynia została pod ich zarządem przez około 250 lat. Wielokrotnie odnawiana, zachowała pierwotną architektoniczną bryłę (ostatni gruntowny remont miał miejsce w latach 2003–2004). Kościół drewniany, konstrukcji zrębowej, nakryty gontowym dachem dwuspadowym, z sygnaturką na kalenicy. Przed głównym wejściem ganek z dachem dwuspadowym. Wnętrze jednonawowe, prezbiterium wyodrębnione, prosto zamknięte. W świątyni znajdują się cztery ołtarze, w tym główny z XVIII-wiecznym obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej. Barokowa ambona zawiera rzeźby Matki Bożej, św. Józefa i św. Antoniego.
