Jedna z najstarszych parafii na Mazowszu, erygowana w 1410 roku. Kościół ma ciekawą i rzadko spotykaną konstrukcję drewniano-murowaną. W XVIII wieku dobudowano zakrystię i skarbczyk oraz południową kruchtę. Jest to świątynia orientowana, z murowanym, prosto zamkniętym prezbiterium oraz szerszą drewnianą nawą o konstrukcji zrębowej. Nakryta dachem blaszanym, z neogotycką sygnaturką. Wnętrze świątyni rozdzielają drewniane pilastry, ponad którymi wznosi się bogato profilowany, wielostrefowy gzyms z ząbkowaniami – zdobienia te wykonano w 1853 roku. Wyposażenie kościoła jest wczesnobarokowe (ołtarz główny) i neogotyckie (ołtarze boczne z 1883 roku). Warta uwagi jest również najstarsza na Mazowszu zabytkowa drewniana dzwonnica z 1655 roku, która stoi na cmentarzu przykościelnym.