Świątynia zbudowana w 2. poł. XIX wieku i w latach 1905–1909 przeniesiona na obecne miejsce. Świątynia o konstrukcji zrębowej, na planie prostokąta z wnętrzem trójnawowym. Prezbiterium zamknięte prosto, po bokach wydzielone zakrystia i skarbczyk z lożami kolatorskimi w górnej kondygnacji. Na kalenicy dachu kwadratowa wieżyczka na sygnaturkę zwieńczoną hełmem z latarnią. We wnętrzu sklepienie kolebkowe, chór muzyczny z prospektem organowym wsparty na czterech słupach. Wyposażenie kościoła pochodzi głównie z 2. połowy XIX wieku, posiada cechy baroku ludowego. Przy świątyni usytuowana jest też XIX-wieczna drewniana dzwonnica.