Kościół wzniesiony w 1785 roku, w 1878 roku został gruntownie wyremontowany: postawiono drewniane filary we wnętrzu, usunięto dwie kruchty i boczne wejście. Świątynia orientowana, o konstrukcji zrębowej, z wyodrębnionym prezbiterium, po którego bokach są zakrystia i składzik. Do nawy od zachodu dobudowano kruchtę główną. Całość nakryta dachem blaszanym, z sygnaturką na kalenicy zwieńczoną cebulastym hełmem zakończonym krzyżem. Wnętrze wyłożone boazerią, z trzema, barokowymi ołtarzami: główny z XVIII-wiecznym krucyfiksem i dwa boczne z drugiej połowy XIX wieku. Znajduje się tu również rokokowa drewniana chrzcielnica z 2. połowy XVIII wieku. Obok kościoła stoi drewniana dzwonnica z końca XVIII wieku.