Kościół zbudowany w latach 1933–1936 na terenie osiedla powstałego w wyniku parcelacji dóbr hrabiego Skarżyńskiego. Jest to świątynia wystawiona w stylu zakopiańskim, posiada konstrukcję zrębową. Bryłę nakrywa wysoki, dwuspadowy gontowy dach, front składa się z dwóch kamiennych ścian flankujących wejście główne, a nad nimi, tworząca wieżę, forma architektoniczna, zamknięta wysmukłym trójkątnym szczytem. W trójnawowym wnętrzu z prosto zamkniętym prezbiterium brak jest tradycyjnego ołtarza głównego, w nawach usytuowane są dwa ołtarze boczne, wystrój wnętrza współczesny.
