Kościół wybudowany w 1740 roku i konsekrowany w 1787. W XIX wieku od frontu nawy została dobudowana kruchta, a do północnej ścinany prezbiterium – zakrystia. Kościół jest drewniany, orientowany, konstrukcji zrębowej, na planie prostokąta. Na dachu znajduje się ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę zwieńczona hełmem stożkowym. Wnętrze świątyni pokrywa polichromia z motywami roślinnymi, na belce tęczowej znajduje się późnogotycki Krucyfiks z pierwszej połowy XVI wieku. Ołtarz główny pochodzi z XVII wieku. Do cennego wyposażenia należy też XVII -wieczna ambona i barokowy konfesjonał. W sąsiedztwie znajduje się drewniana dzwonnica z 1882 roku.
