Świątynia powstała w 1676 roku w Miedniewicach, a w 1737 roku została przeniesiona na obecne miejsce. Kościółek orientowany, z modrzewiowych bali, o konstrukcji zrębowej, z dachem krytym gontem z wieżyczką na sygnaturkę. W latach 1934–1938 świątynię powiększono o drewnianą wieżę-dzwonnicę w stylu zakopiańskim, nakrytą blaszanym hełmem baniastym z latarnią. Wewnątrz znajduje się barokowy ołtarz główny z XVIII wieku oraz obraz Przemienienia Pańskiego z XVIII -XIX wieku według Rafaela, a także: barokowa ambona z rzeźbą św. Jana Nepomucena w zwieńczeniu, XVII-wieczny krucyfiks na belce tęczowej.