Kościół powstał w latach 1676–1677, orientowany, o konstrukcji zrębowej i węższym od nawy, zamkniętym trójbocznie prezbiterium, do którego dobudowana została od północy drewniana zakrystia. Nakryty dachem z sygnaturką z daszkiem w kształcie dzwonka zwieńczonego krzyżem na kalenicy. Wnętrze jednonawowe, belkę tęczową zdobi barokowy krucyfiks z 1. połowy XVII wieku. Na bogate barokowe wyposażenie składają się: ołtarz główny z XVII-wiecznym obrazem Przemienienia Pańskiego, rokokowa ambona, dwa konfesjonały z XVIII wieku. Na chórze muzycznym wspartym na dwóch murowanych słupach znajduje się prospekt organowy z 1800 roku.
