Kościół z 1776 roku, zwrócony prezbiterium na północ, o konstrukcji zrębowej, z dachem krytym gontem. W północnej części na kalenicy mieści się ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę z ażurową latarnią, zwieńczona cebulastym blaszanym hełmem, nad szczytem w części południowej znajduje się drewniany krzyż. Prezbiterium węższe jest od nawy i prosto zamknięte, od południa znajduje się wtopiona w korpus kruchta, nad nią chór muzyczny. Wewnątrz barokowy ołtarz główny i dwa boczne z drugiej połowy XVIII wieku, późnogotycki krucyfiks z XVI wieku.
