Świątynię w stylu neogotyckim wzniesiono pod koniec XIX wieku na miejscu wcześniejszej drewnianej, według projektu Edwarda Cichockiego. Budowla orientowana, w typie bazylikowym, trójnawowa, wystawiona na planie krzyża łacińskiego, z rzędem kaplic od strony zachodniej, w północno-wschodnim narożu góruje czworoboczna wieża. W 1945 roku kościół został niemal doszczętnie zniszczony przez wycofujące się wojska niemieckie; po wojnie odbudowany. Zewnętrzny stan świątyni przypomina obecnie pierwotną bryłę, wnętrze natomiast uległo dużym przeobrażeniom i stylistycznie nawiązuje do romańskiej architektury.
