Kościół postawiony w 1694 roku, remontowany gruntownie w latach 1968–1972. Orientowany, o konstrukcji zrębowej, na planie prostokąta, z węższym, trójbocznie zamkniętym prezbiterium, do którego od północy przylega zakrystia. Na kalenicy blaszanego dachu znajduje się ażurowa wieżyczka na sygnaturkę ze strzelistym hełmem zwieńczonym krzyżem. Wnętrze trójnawowe, przykryte płaskim stropem, z barokowym ołtarzem głównym z obrazem „Zesłanie Ducha Świętego” z początku XVIII wieku, barokową chrzcielnicą i amboną. Obok znajduje się XVIII-wieczna drewniana dzwonnica, konstrukcji słupowej kryta strzelistym dachem namiotowym.