Świątynia wzniesiona została w 1666 roku. Miała upamiętniać zgodę zawartą w tymże roku między królem Janem Kazimierzem a księciem Jerzym Lubomirskim. W 1893 roku dobudowano doń kruchtę. Kościół drewniany, orientowany, konstrukcji zrębowej, z dachem krytym gontem i sygnaturką. Wnętrze jednonawowe na planie prostokąta, prezbiterium niższe i węższe od nawy, trójbocznie zamknięte. We wnętrzu, ponad nawą, znajduje się pozorne sklepienie kolebkowe, w prezbiterium natomiast płaski strop kasetonowy. Kościół zdobią: ołtarz główny i dwa barokowe ołtarze boczne, barokowa ambona oraz rokokowy krucyfiks na belce tęczowej.