Kościół wzniesiony w latach 1762–1765. W latach 80. XX wieku, na mocy decyzji bpa Zygmunta Kamińskiego, świątynię rozbudowano wg projektu inżynierów M. Rerutkiewicza i K. Hibner o część murowaną. Jest to kościół orientowany, konstrukcji zrębowej, z prezbiterium mniejsze od nawy, zamkniętym trójbocznie. Do nawy od zachodu przylega kruchta główna, od południa kruchta boczna. Dach dwukalenicowy, pokryty został blachą z ośmioboczną wieżyczką na sygnaturkę. Wnętrze świątyni jest jednonawowe, posiada stropy płaskie, od zachodu znajduje się chór muzyczny z rokokowym prospektem organowym. Znajdują się tam m.in.: chrzcielnica z XVIII wieku, gotycka rzeźba Matki Bożej z Dzieciątkiem z XV wieku, barokowy ołtarz główny i późnobarokowe ołtarze boczne oraz belka tęczowa z barokową Grupą Ukrzyżowania z 2. poł. XVII wieku, a także polichromia ornamentalna.
