Świątynia wzniesiona w 1778 roku jako cerkiew unicka, w czasie kasaty unii w 1875 roku została zamieniona na cerkiew prawosławną, natomiast w 1915 roku kościół ponownie zwrócono społeczności katolickiej. Świątynia w czasie II wojny światowej została lekko uszkodzona, kapitalny remont przeszła w latach 1999–2003. Kościół orientowany, na planie prostokąta, konstrukcji zrębowej. Dachy kryte blachą, dwuspadowe, na kalenicy wieżyczka na sygnaturkę z ostrosłupowym hełmem. Wnętrze trójnawowe, z zamkniętym prosto prezbiterium. Wewnątrz znajdują się ołtarze barokowe i rokokowe oraz XVIII-wieczny krucyfiks w stylu baroku ludowego.
