Świątynia stanowi interesujący przykład użycia w architekturze drewnianej detali neogotyckich, które były charakterystyczne dla powstającego na początku XX wieku ceglanego budownictwa sakralnego. Kościół zbudowano w 1907 roku, o konstrukcji zrębowej, na planie prostokąta. Od frontu, na osi elewacji wieża, korpus pokryty jest dwuspadowym dachem, na środku wznosi się mała ażurowa sygnaturka. Nad wejściem głównym znajduje się medalion z Eucharystią, który jest charakterystycznym elementem wystroju zewnętrznego mariawickich świątyń. Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny wpisany został do rejestru zabytków.
