Kościół wzniesiony w 1701 roku, w 1875 roku przekształcony przez władze carskie na prawosławny, a w 1935 roku przejęty ponownie przez kościół rzymskokatolicki. Orientowany, konstrukcji zrębowej, z prezbiterium mniejszym od nawy, zamkniętym prostokątnie. Wnętrze pokrywa strop belkowany, chór muzyczny balkonowo nadwieszany z balustradą z ozdobnie wycinanych desek. Wśród wyposażenia znajduje się ołtarz główny z XVIII wieku, barokowy feretron i krucyfiks procesyjny oraz epitafium Jacka Joachima Kulczyckiego w formie kartusza, odlane z żeliwa.
