Ulica Gabriela Boduena w Warszawie – jedna z ulic ścisłego centrum Warszawy, biegnąca od ul. Szpitalnej do ul. Zgoda.
Ulica Boduena powstała w roku 1902, w związku z parcelacją terenów należących wcześniej do Szpitala Podrzutków im. Dzieciątka Jezus. Nazwa, nadana oficjalnie 1 stycznia 1903[1], upamiętnia jego założyciela, księdza Gabriela Boduena.
Pierwsza zabudowa ulicy pojawiła się już około roku 1905; był to Dom Dochodowy Warszawskiego Towarzystwa Ubezpieczeń od Ognia, stojący pod numerem 3/5 u zbiegu zJasną, wystawiony według projektu Władysława Marconiego. W zbliżonym czasie powstała też kamienica Lewenfisza, dom własny Centralnej Kasy Pożyczkowo-Oszczędnościowej “Zgoda”. Autorami projektu budynku byli architekci Leon Wolski i Zenon Binduchowski.
Jeszcze przed rokiem 1912 pod numerem 4 wybudowano jedyny zachowany do dziś obiekt przy ulicy: zaprojektowaną przez Leona Wolskiego kamienicę Maksymiliana Seidenbeuthla, będącą przykładem wczesnego modernizmu. Niegdyś wyróżniała się ona bogatymi zwieńczeniami bocznych ryzalitów, jednak po wojnie została odbudowana z pominięciem wystroju architektonicznego.
Pozostała historyczna zabudowa ulicy – gmach Banku Towarzystw Spółdzielczych zwany “Domem pod Orłami” oraz druga kamienica Maksymiliana Seidenbeuthla jest przyporządkowana numeracji ulicy Jasnej.
